15 fruit dat we eten, maar weet niet hoe ze groeien

Dankzij de wereldhandel en de snelle ontwikkeling van verkeersstromen, kunnen we vandaag genieten van de vruchten van planten die niet groeien in onze klimatologische omstandigheden. Tegelijkertijd waren sommigen van hen zo geliefd dat ze stevig ons dagelijkse dieet binnengingen. En wat weten we over hoe deze “overzeese gerechten” groeien?

Onze publicatie zal u vertellen dat de vruchten van planten 15 goed bekende producten zijn. Opgemerkt moet worden dat sommigen van hen, vanuit het oogpunt van de biologie, niet als fruit worden beschouwd.

1. Capers

Capers, bijvoorbeeld, dit zijn helemaal niet de vruchten, maar de ongeschreven knoppen van het grasachtige tapijt van de kappertjes van stekelige. Als je ze laat bloeien, kun je de witte kleuren van geweldige schoonheid lang bewonderen en vervolgens de vruchten verzamelen. Toegegeven, ze worden als minder smakelijk beschouwd dan knoppen, meestal door het kopen van capers in blik, kopen we precies de niet -vrij bloeiende knoppen van de kappertjes van stekelige.

Kapers Prilute is een extreem vasthoudende plant. De wortels bereiken grondwater, groeien tot 20 meter, de lengte van de takken bereikt 1,5 meter. Hij leeft in de natuur op stenen, in de kieren van de muren, daarom brengt hij aanzienlijke problemen met historische architecturale monumenten in zijn thuisland – in Centraal -Azië. Op industriële schaal wordt het vandaag gegroeid, voornamelijk in de mediterrane landen van Europa, waarvan de keukens rijk zijn aan gerechten met kappertjes. In het originele recept voor de beroemde Olivier Salad, trouwens, kappertjes, werden geen zoute komkommers gebruikt. In wilde omstandigheden groeit het in de Kaukasus, in de Krim, Kazachstan.

2. Vijgen

De geboorteplaats van vijgen wordt beschouwd als India en de Middellandse Zee. Deze vruchten groeien in subtropen op bomen of grote struiken en bereiken een hoogte van tien meter. Aan de oevers van de rivieren vormen vijgenbomen of cijfers (andere namen van vijgen) ondoordringbare struikgewas. Deze planten zijn ook geliefd bij de zuidelijke hellingen van de bergen, waar ze op een hoogte tot 2000 meter boven zeeniveau kunnen groeien.

In Rusland worden vijgen alleen in de zuidelijke regio’s gekweekt en de belangrijkste industriële plantages van vijgenbomen bevinden zich in Turkije, Griekenland, Tunesië, Zuid -Amerika, Portugal en Italië. Deze plant is niet bestand tegen vorst onder -12 graden Celsius. Maar je kunt vijgen laten groeien met succes thuis, als een decoratieve cultuur. Kadny-vijgen worden niet hoger dan 3-4 meter.

3. Papaya

Meloenboom wordt ook de plant genoemd waarop papaja -vruchten groeien, uit Midden -Amerika en Mexico. Papaya verdraagt ​​helemaal geen min -temperaturen, zelfs de meest minimale, dus het groeit alleen in de tropen. De plant is als een palmboom, maar het is niet zo. Dit is een boom die 15 meter hoog wordt. De diameter van de holte in het vat aan de basis is 30 cm en de zijtakken zijn volledig afwezig.

Papaya -bladeren worden alleen op de bovenkant van het vat gevormd en kunnen tot 90 cm lang worden. Interessant is dat de plant mannelijke en vrouwelijke bloemen heeft. Bovendien groeien slechts één geslachten vaker op één boom op één boom. Maar tijdens hoge zomertemperaturen kan de vloer van bloemen veranderen van vrouwelijk naar mannelijk en vice versa.

4. Braziliaanse walnoot

Braziliaanse noten – een boom die groeit in de wilde bossen van Brazilië, en bovendien in Peru, Colombia, Bolivia en Venezuela. Deze plant heeft twee functies die, net als zijn vruchten, enorme aandacht verdienen. Ten eerste is de Berteles (een andere van zijn naam) een van de grootste planten op onze planeet. In hoogte bereikt het 30-45 meter en kan de diameter van de loop van de Braziliaanse moer ongeveer twee meter zijn. Ten tweede is deze boom een ​​absolute lever. Hoewel er officieel wordt aangenomen dat slechts een half duizend jaar bartium, zeggen de Brazilianen dat deze boom groeit en fruit tot 1000 jaar. En zelfs dergelijke exemplaren demonstreren toeristen, hoewel het natuurlijk moeilijk is om de betrouwbaarheid van deze informatie te verifiëren.

Een ander kenmerk van de Braziliaanse noot, het fruit alleen in het wild. En de rijkste gewassen worden niet geoogst in Brazilië, zoals je zou kunnen denken, maar in Bolivia. De vrucht zelf ziet eruit als een grote doos met een diameter van 15 cm en twee kilogram gewicht. En de zo -aangedreven noten zijn de korrels van deze foetus.

5. Pishai (Dragon Fruit)

Dragon Fruit groeit op een cactus. Toegegeven, niet helemaal gewoon. Piahiya is een wijnstokvormige krullende cactus, die vandaag met succes wordt geteeld in Midden- en Zuid-Amerika, Australië en de landen in Zuidoost-Azië. Het is interessant dat deze cactussen erg vruchtbaar zijn – uit één hectare plantages voor een jaar kun je ongeveer dertig ton gewas krijgen. Pethahaya fruitfruit tot zes keer per jaar!

Een ander kenmerk van de plant die ons deze zoete vruchten geeft met ongelooflijk delicate romige pulp is alleen ’s nachts bloemen. Grote witte bloemen hebben een zeer aangename aanhoudende geur.

6. Basabi

De eeuwige kruidachtige plant van de Japanse Euttrem, van de wortelstok waarvan wordt bereid door de wereld -beroemde kruiden voor de Japanse keuken – Basabi, groeit tot een halve meter hoog. Het is opmerkelijk dat de wortelstok zelf zeer langzaam groeit, het maximale, met 3 cm lang per jaar. Rijpte wordt in het 3e-4e jaar alleen als de wortel beschouwd. De mensen van Basabi worden Japanse mierikswortel genoemd, hoewel deze plant weinig gemeen heeft met mierikswortel – alleen behorend tot één familie.

Een ander kenmerk van Basabi – de wortelstok in verschillende delen heeft een verschillende ernst. Maar dit is een kenmerk van alleen echte Basabi – een plant die uitsluitend zal groeien in de lopende wateren van de stromen van de bergen. De groente die in de tuin wordt gekweekt, heeft niet de tiende van de nuttige eigenschappen die Honvasabi bezit (de echte Basabi noemt de zo -aangedreven Japanners), maar een dergelijke tuin Basabi is echter veel goedkoper.

7. Kurkuma

Meerjarige kurkuma van het kurkum van de familie van gember kan een hoogte tot één meter bereiken. Op industriële schaal wordt het vandaag gegroeid in Japan en China, India en Indonesië. In deze delen wordt kurkuma beschouwd als de meest populaire kruiden.

Voor de bereiding van kruiden wordt alleen de wortelstok van de Indiase saffraan (de tweede naam van de plant) gebruikt, maar de plant zelf is vrij decoratief. Kleine bloemen worden gecombineerd tot grote (tot 20 cm lengte) bloeiwijze en kunnen bogen op zeer mooie schutbladen. Eén struik kurkuma (lange bladeren groeien rechtstreeks uit de grond) kan verschillende van dergelijke bloeiwijzen hebben. Tegelijkertijd is de bloei van kurkuma erg lang – tot drie maanden. Daarom wint deze plant tegenwoordig populariteit in thuisbusbouw.

8. Kruidnagel

De wereld -beroemde kruid van kruidnagel is geen bloeiende bloemknoppen van grote groenblijvende boom (hoogte – tot 20 meter), die voornamelijk groeit op de eilanden Pemba en Madagascar. Een derde van de wereldbenodigdheden van Carnations komt daar vandaan.

bloeit en dienovereenkomstig, “fruit met knoppen” tweemaal per jaar kruidnagel. Het proces van hun assemblage is eenvoudig, dus dit kruid is relatief goedkoop. Onder kasomstandigheden worden kruidnagel ook geteeld, maar dit is een nogal lastig proces. Net als de zorg voor exotische thuisplanten.

9. Avocado

Avocado vanuit het oogpunt van de biologie is een bes een knokkel. Het groeit op een groenblijvende tropische boom, die een brede kroon en hoogte tot 15 meter heeft. De meeste fabrikanten snijden constant avocadobomen af ​​op ongeveer 5 meter om de oogst te vereenvoudigen.

De functie van Avocado is dat ze nooit helemaal op een boom rijpen. Na het verzamelen van de vruchten gaan ten minste 1-2 weken voorbij, waarbij ze de gewenste toestand bij kamertemperatuur bereiken. Daarom, als je niet rijpe avocado’s hebt gekocht, is dit normaal. Zet het gewoon enkele dagen in een donkere kast.

10. Zwarte peper

De meest voorkomende kruid op planeet Aarde is zwarte peper. Dit zijn de vruchten van de langdurige groenblijvende boom van de familie van het gezin.

De Malabar Berry (dus ze noemen ook zwarte peper) groeit in tropische bossen, raakt bomen af ​​en bereikt 15 meter lang. Op industriële schaal wordt zwarte peper gekweekt op speciale roosters of steunen.

Aan het begin van het rijpen hebben plantenvruchten groen, met een donkere tijd en het verwerven van een meer verzadigd aroma. Als de peperbessen worden overhangen, wordt de schil van hen verwijderd, waardoor alleen een witte kern achterblijft. Zo’n zwarte peper wordt “wit” in de uitverkoop genoemd. De smaak is niet zo pittig, maar de geur is intenser.

elf. Kinoa

Filmplant ziet eruit als hoog gras. Het groeit tot vier meter, heeft een harde vertakkende stengel, grote ronde bladeren en grote bloeiwijze. Biologen schrijven de cultuur toe aan pseudo-korrel, vanwege de afwezigheid van een stijve schaal op de foetus. Tegenwoordig zijn er slechts drie bekend over honderden bioscooprassen, maar voor commerciële doeleinden.

Het is bewezen dat Kinoa de basis was van het dieet van de oude Indianen. De gouden korrel, de So -called Inca’s, die deze vruchten beschouwden als een belangrijk product als aardappelen en maïs. Aan het begin van de 21e eeuw werd Kinoa over de hele wereld populair dankzij aanhangers van een gezond dieet. Dit product moet echter zeer zorgvuldig in uw dieet worden geïntroduceerd: het is een sterk allergeen.

12. Vanille

Deze vanille heeft weinig te maken met vanille of vanille -suiker, die we in supermarkten kopen om te bakken. Het is onfatsoenlijk duur, omdat de teelt ervan erg moeilijk is en de gewassen schaars zijn – maximaal, twee centners per hectare. Vanilin is een product van de chemische industrie en Vanil is de vruchten van de langetermijnwijnstok van de orchidee -familie gedroogd en poedervorm.

Deze plant, die rond de boom wikkelt, klimt tot een hoogte van maximaal 15 meter. De vanille -romp is erg dun en de bladeren zijn vlezig en plat, lang en ovaal. Ze groeien onmiddellijk van de stengel, die geen takken geeft. Vanillebloemen bloeien niet meer dan één dag. Na bemesting wordt de eierstok alleen gevonden op de 7e-9e maand! De vrucht van vanille is een smalle langwerpige cilinder van ongeveer 25 cm lang en anderhalve cm breed met kleine zaden erin. De moeilijkheden met groeiende vanille worden in de eerste plaats geassocieerd met de problemen van de bestuiving. Vreemd genoeg, maar in het wild kan het het slechts één type kolibrie en bijen van dezelfde soort bestuiven die alleen in Mexico leven. Op industriële schaal wordt vanille handmatig bestoven. Gebruik hiervoor een speciale borstel. Dit is een heel lang en niet altijd effectief proces. Slechts de helft van de bloemen, bestoven door de kunstmatige methode, geeft een eierstok.

13. Gember

Meerjarig kruid met lange smalle bladeren en een waardevolle wortelstok – gember – vandaag wordt zelden in het wild gevonden. Wat we eten is een cultuur die voornamelijk wordt gegroeid op de plantages van India en Zuidoost -Azië. Gemberbloemen lijken enigszins op de irissen die ons bekend zijn.

Het is interessant dat de gember in de middeleeuwen naar Europa werd gebracht, waar hij beroemd werd, als de meest effectieve preventieve preventief tegen de pest. De prijs was gewoon fantastisch. Bij het koken begon Ginger veel later te worden gebruikt dan in de geneeskunde.

14. Pistachenoten

We zijn gewend om pistachenoten te tellen, hoewel de wetenschap van plantkunde beweert dat dit de zaden van de foetus zijn – stippen. Ze groeien op kleine bomen, vaak struiken genoemd met een dikke kroon. De pistache-boom bloeit in april, de vruchten rijpen tegen september-november, afhankelijk van de variëteit en de regio van de groei.

In het wild groeien pistachenoten bijna overal in Azië, in gebieden in het noordwesten van Afrika. De aard van Syrië, Mesopotamië, Iran en Midden -Amerika is rijk aan pistachenoten. Cultiveert deze planten in het zuiden van Europa.

Pistachiobomen – Lange -bomen. Er wordt aangenomen dat ze in gunstige omstandigheden minstens 400 jaar leven.

15. Kaneel

Kinnamon Spice is geen vrucht, maar het gedroogde binnenste deel van de cortex van de Ceylon Brown -boom, die tot de familie Laurel en het geslacht van de maïs behoort. Huidige aanplant heeft de vorm van struiken. Twee keer per jaar wordt schors verwijderd uit de jonge scheuten van aanplantingen. Dit is een zeer lastig bedrijf. Ten eerste moet je wachten op het einde van de regen, dan is het niet zo moeilijk om de schors te verwijderen en de geur is het meest verzadigd. Ten tweede is het noodzakelijk om het te verwijderen met strips met exacte parameters van lengte en breedte-30 cm en 1-2 cm, respectievelijk.

kaneel wordt beschouwd als het thuisland van Sri Lanka, maar ze laten het vandaag overal in India, Brazilië en de landen in Zuidoost -Azië groeien. De beste variëteiten van Ceylon kaneel zijn die met een schors met een vel papier.